نزاع میان جناح های رژیم بر سر منابع کمیاب قدرت/ثروت/معرفت/منزلت, جدی و واقعی است و جز با سرکوب و حذف نمیتوان بدان پایان داد. جنگ قدرت در بالا به سود پائینی هاست و فضای تنفس برای مخالفان ایجاد میکند. اما از یک خطای مهلک باید پرهیز کرد.
شکاف اصلی, شکاف میان دیکتاتوری و دموکراسی است.
پذیرش رهبری(ولایت) علی خامنه ای( که آنهم با استفاده از منبع دین برای خود ساخته است), دل بستن به نزاع های بخش های متفاوت حاکمیت, و از همه بدتر رفتن به زیر بیرق یک سوی این نزاع, به بیراهه کشاندن جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران است.
اکبر گنجی ( البته با کمی تغییر )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر